BN DESTEM KON

NIET OM

“HEM” HEEN

 Niets had ik met VV ONI, eind jaren zeventig,… jaren tachtig en negentig. Toen Bert Mouthaan zijn hoogtijdagen beleefde bij deze club. Genaamd het ’s Gravenmoerse-bolwerkje. Toch kon je als voetballiefhebber niet om Bert Mouthaan heen. Als je op maandag het sportkader van Bn DeStem opensloeg. Haast week- in week- uit werd je aan hem herinnerd.

Met o.a. zijn uitzonderlijk hoog scoringspercentage stond hij haast wekelijks op een podium. Hij was in “zijn” specialiteit een van de beste. Scoren, waar het feitelijk in het voetballen, allemaal om draait. Lees onderstaand interview uit zijn nadagen.

ZILVEREN

SCHOEN-WINNAAR

BERT MOUTHAAN (VV ONI):

”IK DOE HET NOG ZO GRAAG”

BERT MOUTHAAN

“DE BAL EN HET NET VAN DE TEGENSTANDER,

WAREN MIJN ULTIEME PROOI”

Als wij ons niet vergissen zit Bert Mouthaan uiterst rechts. Deze foto van VV ONI is uit het seizoen ’91/’92. Dat moet een van de laatste elftalfoto’s zijn, met Bert Mouthaan!

Foto genomen door Jan Oomens.

 ’s Gravenmoer – Negentien jaar al maakt Bert Mouthaan deel uit van de selectie van het eerste van ONI, de zaterdag vierdeklasser uit ’s Gravenmoer. En ondanks het feit dat hij volgende week 37 jaar oud wordt, is Mouthaan nog een ”Goudhaan”. De aanvaller bewees dat het afgelopen seizoen door in 26 wedstrijden liefst 25 keer raak te schieten. Mede door de productiviteit van de nestor van ONI, veroverde de vorig jaar gedegradeerde club een periodetitel en speelt het met Zuilichem en Well, of Sleeuwijk een nacompetitie promotie naar de derde klasse als inzet.

”Dat zou harstikke leuk zijn,” zegt Bert Mouthaan. ”Tenslotte hebben we jarenlang in de derde klasse gespeeld. Een jaar of drie, vier geleden degradeerden we, maar gingen het volgende seizoen meteen weer terug. Zou toch mooi zijn als dat opnieuw lukt.”
Bert Mouthaan, geboren en getogen in ’s Gravenmoer en woonachtig op een steenworp afstand van sportpark ”Het Wiel”, de thuishaven van ONI, maakte in die 19 jaar al diverse kampioenschappen en/of promoties mee. ”Toen ik de het eerste kwam, speelden we nog tweede klasse afdeling, “ herinnert hij zich. ”We zijn dus aardig opgeklommen. Het zou nou ook voor de jongere gasten in de ploeg goed zijn als we weer terug gaan naar de derde klasse. Je krijgt er meer tegenstand, er wordt anders gevoetbald. Daar leren ze alleen maar van.”

Bert Mouthaan hurkend uiterst links.

Bert Mouthaan, als aanvoerder, hurkend, uiterst rechts.

 Afgezien van een enkele dertiger bestaat de selectie van trainer Theo Netten voornamelijk uit jonge knapen van begin 20. Toch voelt Bert Mouthaan zich met zijn 36 jaren geen buitenbeentje. ”De sfeer onderling is heel erg goed. Daar heeft de trainer, die dit jaar voor het eerst bij ONI werkte, veel aan gedaan. En als de sfeer goed is, dan komen de resultaten vanzelf. Ze noemen me vaak ”ouwe”, maar dat moet toch kunnen? Dan zeg ik altijd: ”Zie maar dat je die ouwe bij kunt houden!” Het is bijna altijd gezellig geweest bij ONI, op een paar mindere jaren na, toen er iets te veel werd gezeurd. Maar dit seizoen is het weer prima.
Iedereen is ook bereid een stapje meer te doen, als een ander zijn dag niet heeft. Wielrenners hebben weleens zure benen, maar wij ook. Dan moeten de anderen dat opvangen.”

Bert Mouthaan is van origine rechtsbenig, maar speelt meestal linkerspits. ”In mijn jeugd heb ik veel op mijn linkerbeen getraind, nu maakt het geen verschil meer. Dat is ook gemakkelijk, ik kan sneller schieten als ik een kans krijg. Van de 25 goals heb ik er een stuk of vier, vijf uit een strafschop gemaakt. Verder was het meestal zo dat ik het eindpunt van de aanval was. Ik ben nog behoorlijk snel, maar vanaf de middenlijn alles passeren en scoren, dat soort goals maak ik niet.”

Bert Mouthaan (medio 1978), staand derde van rechts.

Aan de Wilhelminalaan.

(Foto: Frans Vonk)
”Ik kan niet zo een, twee, drie zeggen wat ik de mooiste van de 25 vond dit seizoen. Ik kan trouwens net zo veel genieten van een goedlopende aanval, waarbij ik hem er zo in kan leggen, als van een schot van 20 meter in de kruising. Ik ben blij met elke goal, of ik nou voor 6-0 zorg, of voor 1-0.”

Er is wel één wedstrijd waar Bert Mouthaan met extra veel plezier aan terugdenkt. Dat was enkele weken geleden, op een dinsdagavond, de inhaalwedstrijd in en tegen Klundert. ”Vooraf waren we er helemaal niet zo gerust op. Zij kregen in het begin ook een paar mooie kansen, maar scoorden niet. Wij wel, met de rust stond het 0-2. Toen we kort na de pauze 0-3 maakten, brak het verzet bij Klundert. We wonnen uiteindelijk met 2-6 en ik maakte er vijf. Daardoor nam ik een flinke voorsprong in het Zilveren Schoen klassement en heb die niet meer afgegeven.”

Foto genomen bij “De Warme Hap”, sponsor in die tijd. Bert Mouthaan staat derde van rechts, uiterst rechts zijn broer Koos Mouthaan.

Bert Mouthaan, hurkend, derde van links.

(Eigen foto VV ONI)

 

Uiterst links een opkomende Bert Mouthaan, dat aan de Wilhelminalaan. En dan was het regelmatig paniek bij een tegenstander.

(Foto Johan van Gurp, geschonken door Bn DeStem)

 Bert Mouthaan heeft het niet exact bijgehouden, maar een snelle rekensom leert dat hij inmiddels in die 19 jaar tussen de 500- en 600 wedstrijden voor ONI-1 gespeeld moet hebben. En aangezien hij ieder seizoen toch wel minimaal twaalf tot vijftien keer gescoord heeft, komt hij tot het respectabel aantal van circa 250 doelpunten. Een keer eerder, in 1981 ontving hij al een Zilveren Schoen. ”Maar toen gaven ze bij BN DeStem nog geen prijzen per klasse,” bekent hij. In dat seizoen maakte ik er 19, in de vierde klasse. Het aantal van dit seizoen is het hoogste dat ik ooit gehaald heb.”

”Er is wel een paar keer belangstelling geweest van andere clubs, onder-meer  van een zondag tweedeklasser, maar ik bleef veel te graag bij mijn club ONI. IK heb ook weinig wedstrijden gemist, door blessures. Een jaar of vijftien geleden liep ik in een seizoen een scheurtje in mijn ellenboog op, tijdens een zaalvoetbalwedstrijd, en een sleutelbeenbreuk. Verder heb ik nooit ernstige kwetsuren gehad. Ik voel me ook nu nog prima. Ik doe het spelletje nog veel te graag, om überhaupt ook maar aan stoppen te denken. Als de trainer me nog kan gebruiken, dan wil ik best nog een paar jaartjes doorgaan. Maar kan ik niet meer mee in het eerste dan ga ik meteen naar de veteranen. Dan wordt het echt alleen nog maar voetballen voor de lol.”

Alle teksten zijn letterlijk overgenomen.